:: پيشرو ::

بیــا که مال مائه خورشید من هنوز امیــــد دارم

من هنوز امیدوارم

هممون قرصیم هممون صبحیم هممون مشتیـم با هـــم

:: صادق ::

ســـيـ*ـتــیر نرو تو مخ من و

کیف جیب تمام روز من

می گذره با این دو تا نه چتم و نه معتاد

دنیایی که داریم مال یه خدائه نه دوتا

نه این که من بدم و تو خوبه خوب نه حاجی 

دنیای تو قشنگه اما توی نقاشی

دنیای من کثیفه آدمای توشم

به فکر جیب و رسیدن غنیمت توشن

بالای سرمونم هر تیکه یه رنگه

مال تو که صاف همون آبی رنگ قشنگه

کسی نی که حاجی واسه برد نجنگه

از خودت بگیر تا اون نشه خور زرنگه

فرق ما تو باخته هاست 

تو دادی رفت من دادم بالای ساخته هام

جای اینکه رویا هامو پازل بچینم

ترجیح میدم حقیقتو واضح ببینم

:: پيشرو ::

بیــــــــــــــــــا که مال مائه خورشید من هنوز امیــــد دارم

من هنوز امیدوارم

هممون قرصیم هممون صبحیم هممون مشتیـم با هـــم

:: اوج ::

تشنه ی نوازش و لالائی مامان 

روز به روزم داره سنم بالا میره داداش

اصن حنجرمو واسه ي کی باید من جر بدم و 

عاشق کی باشم اصن به کی باید دل بدم

اگه باشی توی خیابونا لاش خور 

یهو دیدی پول و جیبتو همه رو باد برد

هه هه

اونقدی خنده داره که یهو سر پول مواد می فروشی حتی پاتو

همیشه دوست داشتی تو یجورایی سر باشی

حتی به خودت و دور و وریاتم شک داری

راه میده قلم پا میده قلم تا کلمات پاپیچت بشن بگی گا*ـيده طرف

ببین حاجی ادا در نیار

شبیه اونایی نباش که هستن برادر نما

همش داري ميگيري می گیری فاز لاتی اما تو هیچی نیستی و یه پا خا*ـه مالی

تو به سگای دورتم هنوز داری باج میدی

ما هم با بنزین بالا سر باراباس تو تاریکی

تا بزنیمش آتیش خیابون رنگ خون بشه و توهم بشی قاطیش

نشین و پاشو لاشی

:: پيشرو ::

بیــا که مال مائه خورشید من هنوز امیــــد دارم

من هنوز امیدوارم

هممون قرصیم هممون صبحیم هممون مشتیـم با هـــم

:: حسين ::

من تنهام مثه ماهی توی تنگ

فکرم دریاست نه که آبه توی حوض

یه مغز نیمه پر یه افسری که خورد

تازه فهمیده جنگ پس سری به پل

بالا نرفته می بینی که پايین اومد

تمام عمرتو دادی و واستادی تو صف 

تا دری بازشه که بري نه باش باشه دلي

هنوز مهاجری چقدر کـ* و شری اَه

امثال من حساب ترقيات نه شبیه توئه نه کوچیکه مث بغلیات

من می خوام آزاد بگم با داد راز بگم 

و اسممو با سه ی صاد ضاد بگم

جواب قانونارم دل من میده

من دوست دارم ریسکو با دیده سنجیده

کشته ها رو تو قبر سوخت كارات جا حرف و

سختیه پیچو با یه انتهای لاغر

من دوست دارم اینارو چون حقیقته

قانون دل من شبیه قانون طبیعته

که میگه دوست داری بکن هنوز داری کپن 

تو زنده برای یه زندگی کپل

هه هه